Willy Vlautin – De ruwe weg (De Standaard)

Charley Thompson is een vijftienjarige jongen die met zijn vader van Spokane naar Portland verhuist. Charley’s moeder is al jaren buiten beeld. Zijn vader is slordig, onberekenbaar, al houdt hij van zijn zoon. Charley dient zijn eigen boontjes te doppen en omdat hij niet elke dag de Safeway kan bestelen, neemt hij een baantje aan bij Del, een louche figuur die paarden laat racen. Eén van zijn paarden is Pete, in wie Charley een vriend vindt. Wanneer Del het beest wil laten afmaken omdat het te oud is, slaat Charley op de vlucht met Pete. ‘De ruwe weg’ speelt in het Noord-Westen van de V.S., in groezelige diners, woonwagenparken en motels met nicotinekleurig behangpapier. Vlautin schrijft in de ik-persoon en Charley doet zijn verhaal op nuchtere toon, in korte, onrustige zinnen die passen bij zijn leeftijd en die zijn jachtige bestaan onderstrepen. Charley reist door een landschap van verroeste pick-uptrucks en saliestruiken en probeert te overleven op koude blikken chili, weggegooide burgers uit fastfoodketens. De hoofdpersonages in dit rauwe verhaal zijn al even afgeleefd als de arme paarden die voor hen rennen. Toch is de uitzichtloosheid niet compleet en zit er in sommige dialogen veel humor.
(Kathy Mathys)

**
Nijgh & Van Ditmar – vertaald door Rob van Erkelens – 271 blz. – 19.95 €.