Vergeten singer-songwriter

Nick Hornby vindt zijn oude vorm terug in ‘Juliet, naakt’, zijn eerste roman waarin alles draait om de romantische verlangens van een vrouw. Annie woont al jaren in een Zuid-Engels kuststadje, samen met Duncan. Ooit vormden de twee een intellectueel front tegen de achterlijkheid van hun naar frietvet ruikende woonplaats. Nu vraagt Annie zich, scrollend door de foto’s op haar computer, af of haar hele volwassen leven een vergissing was. Ze ergert zich aan Duncans alles verterende obsessie voor Tucker Crowe, een tweederangs-Dylan die een teruggetrokken bestaan leidt. Terwijl Duncan samen met andere Crowologen online speculeert over het wel en wee van hun verdwenen idool, hoort Annie haar biologische klok tikken. ‘Julie, naakt’ is de titel van het album waarmee Crowe de jarenlange stilte doorbreekt. Hornby bezorgt ons de volledige tracklijst, een Wikipedia-uittreksel over de fictieve Crowe en een bio met zijn grootste wapenfeiten. De passages over Crowe zijn schitterend in hun veelzeggende details. Alweer toont Hornby dat hij meesterlijk schrijft over popmuziek. Over een demo-versie van Crowes meesterstuk: ‘Het was net alsof je zat te luisteren naar een van die artiesten van wie je nog nooit hebt gehoord en die tijdens een folkfestival zo tegen lunchtijd op het podium verschijnen.’

Kan Hornby zich inleven in Annie’s verlangens en emoties? Hij slaagt er aardig in, al hadden de slothoofdstukken wel wat minder snel afgehaspeld mogen worden. Mannelijke fans die Hornby lezen om zijn rake typeringen van aanmodderende kerels, kunnen trouwens gerust adem halen. Duncan en Crowe krijgen net zoveel ruimte in het boek als Annie. ‘Juliet, naakt’ is dus niet echt anders of vernieuwend. Het is een zeer degelijke, amusante Hornby, die je ook nog eens ontroert.(KM)

***
Nick Hornby, Juliet, naakt – Atlas, Amsterdam/Antwerpen – vertaald door Janet van der Lee – oorspronkelijke titel: Juliet, Naked – 319 blz. – 19,90 €.