Jay McInerney – De laatste vrijgezel

De meeste verhalen uit deze bundeling van oud en nieuw materiaal speelt – hoe kon het ook anders – in New York. Toch is McInerney, die zowel de republikeinse beurshoogdagen als het as op Ground Zero met verve beschrijft, op geen enkel moment voorspelbaar. ‘Waar rook is…’ speelt in die blije geldschepdagen onder Reagan. Analisten en makelaars zijn de ongekroonde koningen van de stad die nooit slaapt. Russell Callahan observeert hen aan de zijlijn, stiekem treurend om zijn mislukte schrijversloopbaan. We vinden nog meer would be-romanciers bij McInerney. De ene vermomt zich als redacteur, de andere als pooier. In ‘De queen en ik’ levert dat een verhaal vol stank en schittering op. McInerney verbeeldt het Meatpacking District als een hangplek voor travestieten. Het ruikt er naar verschraald zaad en dood vlees.

McInerney, die altijd wel ‘die van “Bright Lights, Big City” zal blijven, is bekend om zijn drug- en partyverhalen. Zo vind je er inderdaad een aantal in ‘De laatste vrijgezel’. In ‘Simple Gifts’ misloopt een snuifster de kerstnacht. ‘Zo gaat het nou altijd’ voert een verwend jetset-meisje op, wier vader aan zijn zevende huwelijk bezig is. Bij het ontwaken vindt dit snuivende meisjes vaker dan haar lief is witte troep in haar intiemste holtes.

Erg verrassend, haast bloedstollend, is ‘Ik hou van je schat’, een post-9/11-verhaal dat dieper gaat dan McInerneys roman ‘Het goede leven’ over dezelfde thematiek. Niet alle verhalen spelen in New York. Zo is er het aangrijpende en grappige ‘Terug naar huis’ over een Soho-fuifbeest die naar the Deep South trekt om er haar bejaarde moeder te verzorgen. McInerney bewijst met al dit feestelijk moois dat hij minstens zo goed is als kortverhalenschrijver dan als romancier.(KM)

***
Jay McInerney – De laatste vrijgezel – De Bezige Bij – Amsterdam – 341 blz. – vertaald door Jeroen De Keyser – Oorspronkelijke titel: How It Ended.